Turkije: een ongebruikelijke EU-kandidaat. Een evaluatie van de positie van de Europese Unie bij het toetredingsproces van Turkije aan de hand van theoretische benaderingen (1999-2005)

Abstract

In dit artikel wordt er, aan de hand van een rapportanalyse van voortgangsdocumenten van de Europese Commissie uit 1999 en 2004, onderzocht waarop de Europese Unie haar beslissingen heeft gebaseerd om Turkije in 1999 als officieel kandidaat-lid te beschouwen en in 2004 om toetredingsonderhandelingen met het land te openen. Deze analyse geschiedt aan de hand van de rationele en constructivistische benadering. Sinds 2004, met de Oost-Europese uitbreiding van de EU, heeft de rationele benadering afgedaan om tot een toereikende verklaring te komen voor de motivatie en beweegredenen vanuit de EU om voor uitbreiding te kiezen en er wordt bekeken in hoeverre de theoretische benaderingen (rationeel en constructivistisch) een toereikende verklaring kunnen geven voor het toetredingsproces van Turkije.