| dc.description.abstract | Dit onderzoek heeft als centrale vraag:
Op welke manier staan percepties en ervaringen van (tiener)moederschap onder tienermeisjes en tienermoeders in Cusco, Peru in verband met het kinderen krijgen op jonge leeftijd?
Om deze vraag te kunnen beantwoorden, worden in deze scriptie verschillende thema’s besproken die te maken hebben met moederschap en die invloed hebben op de ervaringen met en de vorming van percepties over (tiener)moederschap. Uit de literatuurstudie blijkt onder andere dat gender, familie en moederschap en de percepties hierover nauw met elkaar verbonden zijn en op elkaar inwerken. In hoofdstuk drie wordt daarom besproken hoe de families van de meisjes eruit zien, de setting waarin hun jeugd zich heeft afgespeeld. Kijkend naar hoe het in hun thuissituatie is, geven de meisjes hun visies over welke taken een moeder behoort te doen en het belang van de relatie met de moeder. Hieruit blijkt dat deze relatie erg belangrijk is, het vertrouwen dat kinderen met hun moeder delen zorgt er volgens de tieners voor dat kinderen goed in hun vel zitten. Hierin is ook het eerste verschil tussen de tienermeisjes en tienermoeders terug te zien; de tienermoeders hebben hun opvoeding en kindertijd als slecht ervaren. Dit wijten ze aan het feit dat ze geen moeder hadden toen ze opgroeiden of iemand die de rol van moeder overnam. Om deze reden hadden ze niemand die ze in vertrouwen konden nemen over hun gevoelens, vriendjes en problemen. De vader krijgt helemaal geen rol in de verhalen van de meisjes over hun opvoeding. Hij is veel afwezig, maar dat wordt hem niet verweten. Afwezigheid van een vader wordt als vanzelfsprekend beschouwd. Dit heeft te maken met genderrollen in Peru, met machismo en marianismo. Het is de taak van de man om op financieel gebied voor het gezin te zorgen, voor de opvoeding van kinderen is hij niet verantwoordelijk. Een slechte jeugd wordt door de meisjes verweten aan afwezigheid van de moeder, niet die van de vader.
Het gemis van een moeder, van een vertrouwenspersoon, rijkt door tot in de adolescentie. Met confianza wordt door de meisjes nu niet meer alleen gedoeld op het ‘alles kunnen vertellen’ maar ook het vertrouwen van ouders in hun dochters, het vertrouwen dat ze geen slechte dingen doen. Dit misten de tienermoeders, ze moesten zich aan strenge regels houden. Ze mochten niet uitgaan, niet met vrienden afspreken en zeker geen vriendje hebben. Hierin zien de tienermoeders een verklaring voor waarom ze zwanger werden. Ze gingen zich vervelen, werden recalcitrant en gingen juist de verboden dingen doen. Deze verboden dingen hebben te maken met vriendjes en seksualiteit, iets waar de tieners weinig van afweten. Dit komt doordat ze niemand hebben om hierover te praten, mede door het gebrek aan een vertrouwens persoon maar ook door de vele taboes rondom seksualiteit van meisjes. Op scholen en door ouders wordt weinig en onvolledige seksuele voorlichting gegeven. De tienermoeders stelden dan ook als verklaring voor dat ze zwanger werden dat ze niet wisten wat ze precies deden of hoe ze zich konden beschermen.
Daarnaast wordt een belangrijk verschil vastgesteld tussen de tienermeisjes en tienermoeders. Alle tienermeisjes zijn op dit moment serieus met school bezig, ook diegenen die de middelbare al hebben afgemaakt. De helft van de tienermoeders ging niet naar school in de periode dat ze zwanger werden. Verschillende auteurs vinden hierin een verklaring voor tienermoederschap, meisjes zijn kwetsbaarder om zwanger te worden. Ze hebben overdag meer tijd om dingen te doen zonder het toeziend oog van hun ouders, die dan moeten werken. Dit komt omdat ze minder eisende taken hebben als huiswerk. Ze brengen minder tijd met hun peers door en komen niet meer in contact met sturende volwassenen als leraren. Bovendien bleek dat meisjes die goede economische kansen hebben, eerder voorbehoedsmiddelen gebruiken dan meisjes die dit niet hebben. Duidelijke toekomst dromen en goede vooruitzichten om deze waar te maken zijn belangrijk.
Het laatste hoofdstuk staat in het teken van de percepties over en ervaringen met tienermoederschap. Uit de reacties van de tienermoeders zelf en vanuit hun omgeving op hun zwangerschap valt op te maken dat tienermoederschap niet als normaal gezien wordt maar als een probleem. De zwangerschappen van alle twaalf de tienermoeders waren ongewenst. Ze komen er dan ook door in de problemen; tienermoeders worden door familie uit huis gezet, door vriendjes afgewezen en door de samenleving gemarginaliseerd. | |
