Leesvaardigheid bij biologie

Abstract

Het is een veelgehoorde klacht van docenten: leerlingen lezen slecht. Het is frustrerend als leerlingen fouten maken omdat ze de instructie of informatieve tekst niet goed hebben gelezen. Ons is ook gebleken dat de leesvaardigheid van leerlingen in de biologieles voor verbetering vatbaar is, temeer er in dit vak veel gebruik wordt gemaakt van omvangrijke teksten van verschillende oorsprong. Maar mag je veronderstellen dat leerlingen de vaardigheid van het lezen beheersen? Wij vinden dat je als docent van een ander vak dan Nederlands ook een taak hebt om leerlingen in deze vaardigheid te trainen. Dit artikel probeert daarom een aantal strategieën en algemene wenken aan te leveren om ook in de biologieles met leesvaardigheid aan de slag te gaan. Allereerst zullen een aantal definities en kernmerken van leesvaardigheid worden geformuleerd. Vervolgens een weergave van onze bevindingen voor wat betreft te gebruiken lesmethoden voor de verbetering ervan. Dit naar aanleiding van eigen praktijkervaringen, alsmede die van ondervraagde docenten. Tenslotte een aantal handvaten voor het schrijven van zo goed mogelijk leesbare teksten.