Betrouwbaarheid en validiteit van het Nederlandse ''Drinking Refusal Self-efficacy'' meetinstrument voor middelbare scholieren

Abstract

Inleiding: Overmatig alcoholgebruik bij jongeren kan leiden tot gedragsproblematiek of een hogere alcoholafhankelijkheid op latere leeftijd. Self-efficacy is een determinant van alcoholgebruik. De relatie tussen Drinking Refusal Self-efficacy (DRSE) en alcoholgebruik onder jongeren blijkt uit onderzoeken middelmatig; in deze onderzoeken zijn echter meerdere determinanten onderzocht. Doel: In Nederland bestaat geen valide en betrouwbaar instrument om deze relatie tussen DRSE en alcoholgebruik onder jongeren te testen. In dit onderzoek is een Nederlandstalig DRSE-meetinstrument voor middelbare scholieren, afgeleid van de DRSEQ-RA, ontwikkeld en getest. Hierbij was de volgende onderzoeksvraag geformuleerd: Wat is de betrouwbaarheid en validiteit van het Nederlandse DRSE- meetinstrument voor middelbare scholieren? Methode: Dit is een methodologisch onderzoek waarbij de predictieve validiteit, begripsvaliditeit, discriminante validiteit, interne consistentie en stabiliteit is onderzocht. De vragenlijst is door 466 middelbare scholieren (11-19 jaar) van zeven scholengemeenschappen in Nederland klassikaal ingevuld. Dezelfde vragenlijst is een tweede maal door 104 leerlingen opnieuw ingevuld. Resultaten: De items van de DRSEQ-RA zijn vertaald in het Nederlands en voorgelegd aan 20 middelbare scholieren. Zij hebben de moeilijkheidsgraad van de items weergegeven. Op basis hiervan zijn items verwijderd en nieuwe items toegevoegd. De items zijn beoordeeld op relevantie met betrekking tot DRSE door twee experts. Uiteindelijk bestond het meetinstrument uit 23 items. De Cronbach’s alpha was 0.97. De factoranalyse liet een unidimensionaal meetinstrument zien. De intra-class correlatiecoëfficiënt was 0.61 en de correlatie -.47. Conclusie: Het DRSE-meetinstrument is valide en betrouwbaar. In vervolgonderzoek dienen de meest voorkomende etniciteiten beter vertegenwoordigd te zijn.