Humor in de klas. Wat verstaan leerlingen onder grappig docentgedrag?

Abstract

Als (beginnende) docent is het belangrijk dat je weet hoe leerlingen jou zien. Het kan namelijk gebeuren dat je denkt dat je een hele strenge docent bent, terwijl je leerlingen je juist als erg soepel ervaren of andersom. Wanneer je inzicht hebt in hoe jouw gedrag wordt ervaren door je leerlingen, kun je gerichter aan de werksfeer in je klas werken; je kunt op zoek gaan naar manieren om bepaalde aspecten van je lessen te verbeteren, mocht dat nodig zijn, je kunt je sterke punten uitbouwen, et cetera. Omdat gedrag zelf niet te meten is, maar de percepties van gedrag wel worden leerlingen geënqueteerd over hun docent(en) om zo inzicht te krijgen in iemands functioneren. Ik heb zelf ook een aantal keer zo’n vragenlijst laten afnemen in een aantal van mijn klassen. Twee leerlingen die vooraan zaten, bespraken kort een aantal stellingen en het viel me toen op dat ze bij de stelling ‘deze docent heeft humor’ het niet hadden over mijn ironisch opmerkingen maar over de dvd van de Lama’s die ik een keer had opgezet aan het einde van de les. Ik realiseerde me dat het zou kunnen zijn dat leerlingen iets anders grappig vinden dan een docent. De stelling ‘deze docent heeft humor’ lijkt heel duidelijk. Maar wat bedoelen leerlingen eigenlijk als ze een docent grappig vinden? Oftewel, als een docent hoog scoort in een enquete op deze stelling, wat doet deze docent dan precies? Mijn onderzoeksvraag luidt: wat verstaan leerlingen onder grappig docentgedrag? Dit artikel gaat over humor in de klas en met name over de perceptie van humor. Mijn idee is dat er een groot verschil is tussen wat docenten als humoristisch ervaren en wat leerlingen grappig vinden. Voordat ik het over dit verschil ga hebben, bespreek ik eerst de verschillende vormen van humor die docenten toepassen. Daarna beschrijf ik het interview dat ik onder een aantal leerlingen heb gehouden naar wat hun idee is over humor in de klas om hierna tot mijn conclusie te komen.