Het elfde gebod in Alkmaar: gij zult niet dempen

Abstract

Op dit moment zullen er nog maar weinig bewoners van Alkmaar zijn, die zich achter het voorstel van B & W kunnen scharen, zoals dat in de aanbiedingsbrief van 12 augustus 1958 aan de gemeenteraad van Alkmaar werd gepresenteerd. Kenmerkend voor de binnenstad van Alkmaar is het aloude grachtenpatroon, dat voor Alkmaar een toeristische trekpleister van formaat is. Het dempen van die grachten was een belangrijk onderdeel van het basisplan zoals dat in 1958 door B & W aan de gemeenteraad werd voorgesteld. In deze thesis zal worden geanalyseerd hoe dit rigoureuze plan tot stand is gekomen en hoe de bevolking actie heeft gevoerd. Op grond van de scherpe reacties en de negatieve kritiek van de plaatselijke bevolking, de historische verenigingen, alsmede van de plaatselijke en landelijke pers heeft het college van Burgemeester en Wethouders het plan toen teruggetrokken om zich over alternatieven te buigen. In de loop van een twaalftal jaren zijn nog diverse plannen aan de orde geweest, waarbij in de loop van die tijd steeds minder grachten werden gedempt. Het eindresultaat was, dat door alert te reageren geen enkele gracht is gedempt en het karakter van de binnenstad van Alkmaar behouden bleef. Het winnen van de eerste strijd in 1958 bleek van historisch belang. Professor Wieger Bruin ( 1893-1971) speelde de hoofdrol in deze plannen, die in Alkmaar ter tafel werden gebracht.