Echt, echter, Eggers. Over de replica van Johan Maurits en zijn plaats binnen het authenticiteitsdebat

Abstract

Het Mauritshuis: een indrukwekkend stadspaleis met een nog indrukwekkendere collectie, stoelend op onvervangbare, authentieke schilderijen. Een replica in het Mauritshuis? Nee, dit museum is misschien wel de laatste plek waar je er als museumbezoeker één verwacht. Maar schijn bedriegt. In de hal wordt de bezoeker welkom geheten door een statige, marmeren buste van de bouwheer van het Mauritshuis, Johan Maurits. Alhoewel, marmer? Jazeker, het originele borstbeeld wel. Dít exemplaar is echter een kunststoffen replica uit 1986. Hoe komt een replica als dit terecht in zo’n traditioneel museum? Veel traditionele historici kijken met grote afkeer naar replica’s, maar geldt dit eigenlijk ook voor de bezoekers van het Mauritshuis? In deze scriptie geef ik antwoord op dergelijke vragen, en besteed ik aandacht aan het debat dat in de museumwereld rondom authenticiteit bestaat.