Therapietrouw ten aanzien van oogmedicatie na een hoornvliestransplantatie : Een onderzoek naar problemen en behoeften betreffende het gebruik van oogmedicatie zoals voorgeschreven na een hoornvliestransplantatie
Summary
INTRODUCTIE: Patiënten na een hoornvliestransplantatie oogdruppelen postoperatief één
jaar om afstoting van het hoornvlies te voorkomen. Therapietrouw ten aanzien van
oogmedicatie wordt als belangrijke factor gezien voor een succesvolle transplantatie van het
hoornvlies. Ondanks de huidige verpleegkundige zorg – in een Nederlands academisch
medisch centrum – gericht op het bevorderen van therapietrouw ten aanzien van
oogmedicatie, blijft de praktijkervaring van cornea specialisten dat deze patiëntengroep
therapieontrouw zijn. DOEL: In dit onderzoek worden problemen en behoeften
geïnventariseerd van patiënten ten aanzien van therapietrouw bij oogmedicatie na een
hoornvliestransplantatie. Dit dient als basis voor het ontwikkelen van een verpleegkundige
interventie gericht op het bevorderen van therapietrouw. METHODE: Een multimethod
component design werd gehanteerd. De problemen en behoeften van patiënten werden
middels vragenlijsten en semi-gestructureerde interviews geïnventariseerd. Het ASE-model
werd als leidraad gebruikt. Vijfenvijftig patiënten – getransplanteerd tussen februari 2007 tot
februari 2008 – werden uitgenodigd voor deelname aan het onderzoek. Van deze groep
hadden zes patiënten een afspraak in de periode april 2008 binnen de onderzoekssetting en
werden gevraagd voor deelname aan de behoefte analyse. Data-analyse gebeurde middels
beschrijvende statistiek. RESULTATEN: De respons op de probleemanalyse was 84%
(n=46). Achtentwintig procent van de respondenten druppelden niet zoals voorgeschreven.
Respondenten hadden problemen op het gebied van de ASE determinanten attitude en
barrières, als lage motivatie en vergeten van oogdruppelen. Behoefte aan verpleegkundige
ondersteuning bleek voor te komen op het gebied van de ASE determinanten attitude,
vaardigheden en barrières. CONCLUSIE: Een verpleegkundige interventie dient gebaseerd te
worden op de ASE determinanten attitude, vaardigheden en barrières. Aanbevolen wordt om
aanvullend kwalitatief onderzoek te verrichten naar mogelijk meer problemen en behoeften
van patiënten in verschillende onderzoekssettings.