Therapietrouw ten aanzien van oogmedicatie na een hoornvliestransplantatie : Een onderzoek naar problemen en behoeften betreffende het gebruik van oogmedicatie zoals voorgeschreven na een hoornvliestransplantatie

Abstract

INTRODUCTIE: Patiënten na een hoornvliestransplantatie oogdruppelen postoperatief één jaar om afstoting van het hoornvlies te voorkomen. Therapietrouw ten aanzien van oogmedicatie wordt als belangrijke factor gezien voor een succesvolle transplantatie van het hoornvlies. Ondanks de huidige verpleegkundige zorg – in een Nederlands academisch medisch centrum – gericht op het bevorderen van therapietrouw ten aanzien van oogmedicatie, blijft de praktijkervaring van cornea specialisten dat deze patiëntengroep therapieontrouw zijn. DOEL: In dit onderzoek worden problemen en behoeften geïnventariseerd van patiënten ten aanzien van therapietrouw bij oogmedicatie na een hoornvliestransplantatie. Dit dient als basis voor het ontwikkelen van een verpleegkundige interventie gericht op het bevorderen van therapietrouw. METHODE: Een multimethod component design werd gehanteerd. De problemen en behoeften van patiënten werden middels vragenlijsten en semi-gestructureerde interviews geïnventariseerd. Het ASE-model werd als leidraad gebruikt. Vijfenvijftig patiënten – getransplanteerd tussen februari 2007 tot februari 2008 – werden uitgenodigd voor deelname aan het onderzoek. Van deze groep hadden zes patiënten een afspraak in de periode april 2008 binnen de onderzoekssetting en werden gevraagd voor deelname aan de behoefte analyse. Data-analyse gebeurde middels beschrijvende statistiek. RESULTATEN: De respons op de probleemanalyse was 84% (n=46). Achtentwintig procent van de respondenten druppelden niet zoals voorgeschreven. Respondenten hadden problemen op het gebied van de ASE determinanten attitude en barrières, als lage motivatie en vergeten van oogdruppelen. Behoefte aan verpleegkundige ondersteuning bleek voor te komen op het gebied van de ASE determinanten attitude, vaardigheden en barrières. CONCLUSIE: Een verpleegkundige interventie dient gebaseerd te worden op de ASE determinanten attitude, vaardigheden en barrières. Aanbevolen wordt om aanvullend kwalitatief onderzoek te verrichten naar mogelijk meer problemen en behoeften van patiënten in verschillende onderzoekssettings.