De Wajong: meer dan een uitkering. Een discoursanalyse van arbeidsongeschiktheid op jonge leeftijd in het licht van de Wajong.

Abstract

In het najaar van 2007 roepen de ontwikkelingen rondom de Wajong (Wet arbeidsongeschiktheids-voorziening jonggehandicapten) herinneringen aan het WAO-drama op. Er brandt een heftig politiek debat los over de Wajong. In het onderzoek staat de vraag centraal welke discoursen van arbeidsongeschiktheid op jonge leeftijd in het licht van de Wajong onderliggend zijn aan de ontstane politieke en maatschappelijke discussie. Aan de hand van interviews met cruciale spelers (ministeries, Kamerleden, belangengroepen, Wajongers, vakbonden, scholen, zorginstellingen), observaties en documentanalyse is tot een antwoord op deze vraag gekomen. Er zijn vier discoursen gevonden, te weten het ‘werk als participatie’ discours, het springplankdiscours, het gemeenschaps- en het radicale emancipatiediscours. Vanuit deze discoursen is een verkenning van het toekomstig beleid gemaakt, waarin activering en participatie een grote rol innemen en de beschermingsfunctie van de Wajong minder belangrijk wordt. Tot slot zijn in lijn met de gevonden discoursen, de knelpunten voor participatie en de beleidsverkenning beleidsaanbevelingen ontwikkeld.