Gezinsfactoren en narratieve taalvaardigheid bij 3-jarige kinderen

Abstract

Narratieve taalvaardigheden spelen een grote rol bij de ontwikkeling van kinderen. Er wordt zowel in het dagelijkse leven als in het onderwijs een groot beroep op deze vaardigheden gedaan. Om effectieve interventies gericht op de productieve taalvaardigheid in het genre persoonlijk narratief te ontwikkelen is het van belang om te onderzoeken welke factoren hiermee samenhangen. In dit onderzoek is de volgende vraagstelling onderzocht: “In hoeverre mediëren het aantal conversaties en opvoedingsstijl de relatie tussen SES en de productieve taalvaardigheid in het genre persoonlijk narratief?” Om deze vraagstelling te beantwoorden hebben 46 kinderen een taak uitgevoerd om de productieve taalvaardigheid in het genre persoonlijk narratief te meten. De ouders hebben vragenlijsten ingevuld om zo de gezinsfactoren te bepalen. Uit de resultaten komt naar voren dat de relatie tussen de sociaal-economische status en productieve taalvaardigheid in het genre persoonlijk narratief gemedieerd wordt door het aantal conversaties dat ouders met hun kind voeren. Kinderen uit gezinnen met een lager SES scoren over het algemeen lager op de taak die een beroep doet op de productieve taalvaardigheid in het genre persoonlijk narratief dan kinderen uit een hoger SES. Interventies gericht op deze vaardigheid bij kinderen uit gezinnen met een laag SES moeten zich richten op het stimuleren van ouders om meer conversaties met hun kind te voeren. Een mogelijkheid om dit te bewerkstelligen is voorlichting aan de ouders geven over het belang van converseren met hun kind.