Een onderzoek naar de behoefte aan opvoedingsondersteuning bij ouders in de vier achterstandswijken in Utrecht

Abstract

Dit onderzoek richtte zich op het in kaart brengen van de behoefte aan opvoedingsondersteuning bij ouders in de achterstandswijken in Utrecht. Voor dit onderzoek zijn vijftien ouders, zowel allochtoon als autochtoon, van kinderen in de bovenbouw geïnterviewd. Deze kinderen zitten op brede scholen in een achterstandswijk. Onder opvoedingsondersteuning worden alle activiteiten verstaan die gericht zijn op ouders en andere opvoeders, met als doel hun pedagogisch handelen te verbeteren. De geïnterviewde ouders meldden geen zwaar probleemgedrag van hun kinderen. Bij hulpvragen die tot opvoedingsvragen of -spanning leiden overzagen ouders de toegang tot het beschikbare hulpaanbod. Het informele circuit werkte goed om ouders te informeren over de beschikbare en juiste hulp. Belangrijk was de laagdrempeligheid van de hulp; deze moet dichtbij en in eigen taal beschikbaar zijn. Voor ouders die moeite hadden om de juiste hulp te vinden, werd school als een goede verwijsplek genoemd. Signaleren speelde hier een grote rol. Aanbevelingen die kunnen worden gedaan zijn dat er meer aandacht besteed kan worden aan de transparantie van de weg naar het hulpaanbod en dat er hoog kan worden ingestoken op het ouderparticipatiebeleid op scholen om ouders zo goed mogelijk te betrekken bij de ontwikkeling van hun kind.