De relatie tussen negatieve zelfbeelden van kinderen en hun voorkeur voor positieve versus negatieve feedback na experimenteel gemanipuleerde sociale evaluatie door leeftijdgenoten

Abstract

De onderhavige studie onderzoekt de relatie tussen negatieve zelfbeelden van kinderen en hun voorkeur voor positieve versus negatieve feedback na een experimenteel gemanipuleerde sociale evaluatie door leeftijdsgenootjes. De centrale hypothese van het onderzoek is dat het zelfbeeld van kinderen minder stabiel is dan het zelfbeeld van volwassenen, waardoor feedbackvoorkeuren van kinderen bepaald worden door het samenspel van dispositionele en contextuele factoren. Concreet is de verwachting dat kinderen met negatieve self-views, vergeleken met hun leeftijdgenoten met positieve self-views, alleen een voorkeur voor negatieve feedback zullen vertonen als er sprake is van een “match” tussen hun self-views en de sociale context (i.c, een negatieve evaluatie). De sociaal-evaluatieve context is vormgegeven in een computerspel (Survivor) waarbij de kinderen blootgesteld worden aan een experimenteel gemanipuleerde evaluatie door leeftijdgenoten (succes, falen of neutraal). Er hebben 124 kinderen deelgenomen, die in leeftijd variëren tussen 10-13 jaar. Door middel van een samengestelde score van depressieve symptomen en globale zelfwaardering zijn de self-views van de kinderen bepaald. De kinderen zijn at random toegewezen aan een van de drie condities en kregen 5 minuten de tijd om concrete feedback van een team van 16 juryleden te bekijken. Door de computer werd bijgehouden hoe lang de kinderen naar ofwel positieve ofwel negatieve feedback keken. De stemming van de kinderen is eveneens, zowel aan het begin van het onderzoek als direct na het evaluatieresultaat, gemeten door middel van een “globale stemming index” (0-10) waarbij de 0 staat voor extreem negatief en 10 staat voor extreem positief. Resultaten van het onderzoek laten zien dat de stemming van de kinderen significant verandert in respons op het evaluatieresultaat. Daarnaast is gebleken dat de feedbackvoorkeuren van de kinderen inderdaad bepaald worden door het samenspel van dispositionele en contextuele factoren. Conform verwachtingen vertonen kinderen met negatieve self-views alleen een relatieve voorkeur voor negatieve feedback na te zijn blootgesteld aan een negatief evaluatieresultaat. Opmerkelijk is dat deze kinderen na neutrale feedback een significant grotere voorkeur vertonen voor positieve feedback dan hun leeftijdsgenoten met positieve self-views.