| dc.description.abstract | Achtergrond: De overgrote meerderheid van de huidige generatie kinderen met DS gaat vanaf vier à vijf jaar met leeftijdsgenootjes naar de reguliere basisschool waar zij en/of de leerkracht speciale hulp krijgen.
Doel: In het huidige onderzoek is geprobeerd in kaart te brengen welk effect plaatsing in het reguliere onderwijs heeft op twee verschillende aspecten van het sociaal-emotioneel functioneren van kinderen met DS, namelijk competentiebeleving en sociale redzaamheid. Daarnaast is getoetst of de mening van ouders over de professionaliteit van een school samenhangt met de competentiebeleving en de sociale redzaamheid van de kinderen.
Methode: De steekproef (N=43) bestaat uit kinderen geboren in het jaar 1994 tot en met 1999. Tweeëntwintig kinderen bezochten het regulier basisonderwijs, 21 kinderen een ZMLK school (cluster 3). Door middel van drie meetinstrumenten, te weten de Pictorial Scale of Perceived Competence and Social Acceptance for Young Children (PSPCSA), de Sociale Redzaamheidsschaal-Z (SRZ) en een zelf ontworpen oudervragenlijst zijn de variabelen in kaart gebracht.
Resultaten: Uit statistische analyses met behulp van de Mann-Witney U-toetsen, blijkt dat kinderen in het regulier basisonderwijs significant hoger ingeschat worden op sociale redzaamheid dan de kinderen in het speciaal onderwijs. Er is tussen kinderen met DS op het regulier en het speciaal onderwijs geen significant verschil in competentiebeleving gevonden. De mate van professionaliteit van een school bleek niet te correleren met het sociaal-emotioneel functioneren van de kinderen met DS.
Conclusie: Ondanks de kleinschalige opzet indiceren de resultaten van dit onderzoek dat kinderen met DS gemiddeld hoger scoren op sociale redzaamheid wanneer zij een reguliere basisschool bezoeken. Er zijn geen verschillen gevonden in de mate van competentiebeleving tussen kinderen met DS op het regulier en het speciaal onderwijs. | |
