Eurodance. De scheiding tussen producers en performers in de jaren negentig in Nederland. Vier casestudies

Abstract

In de jaren negentig vergaarde Nederland internationale bekendheid door de beats en sounds van Eurodance. De makers van de muziek hebben zich daarbij op de achtergrond gehouden. Alle aandacht werd gevestigd op de performers van de muziek. In deze scriptie is onderzocht hoe de verhoudingen tussen de producers en performers waren. Daarbij is de nadruk gelegd op de visies van de producers die tot dan toe ongehoord waren gebleven. Vier casestudies staan centraal: Twenty 4 Seven, 2 Brothers on the 4th Floor, 2 Unlimited en Vengaboys. De producers van deze dance-acts komen aan het woord over hun muziek en de daarbijbehorende performers. Wie hadden inspraak op de muziek? Hoe was de taakverdeling bij dergelijke dance-acts? En waarom was de, in 1993 ingevoerde, Wet op de Naburige Rechten belangrijk voor de Eurodance?