Eenheid in verdeeldheid

Abstract

De Faeröer Eilanden, gelegen tussen IJsland en Schotland, zijn ‘een zelfregerende nationale gemeenschap’ horend bij het Deense koninkrijk. De inwoners van de Faeröer Eilanden verschillen etnisch van de Denen waarmee zij samen een federatie hebben. Ondanks de hoge mate van zelfbestuur is er sinds enkele decennia een discussie gaande. Veel inwoners van de Faeröer Eilanden willen liever onafhankelijk worden van Denemarken. Hiervoor hebben zij zowel functionele (politiek-economische) als symbolische (sociaal-culturele) argumenten. Deze argumenten zijn gekoppeld aan het debat rondom de rol van de natie-staat in een gemondialiseerde wereld en nationalisme. Veel argumenten in deze debatten betitelen nationalisme als reactief. Toch gaan de op de Faeröer Eilanden gebruikte argumenten uit van de mogelijkheden die mondialisering te bieden heeft. Hiervoor dient men een staat te zijn, nu verzorgt Denemarken bijvoorbeeld de buitenlandse zaken. Naast de inwoners, met name verenigd in de onafhankelijkheidspartij, die willen afscheiden van Denemarken zijn er ook inwoners die liever bij Denemarken willen blijven horen: Denemarken betaald jaarlijks subsides aan de Faeröer Eilanden en er zijn veel sociaal-economische banden met Denemarken. Vanwege deze verdeeldheid is men tot op heden niet in staat de huidige constitutionele status te veranderen. De huidige regering heeft als doel om zoveel mogelijke verantwoordelijkheden van Denemarken over te nemen om zo over een paar jaar mogelijk alsnog onafhankelijk te worden.