Commerciële diplomatie en geo-economische strategie. Economische oorlogsvoering voor de controle over de wereldwijde high-tech markten

Abstract

Het Amerikaanse internationale economische beleid onder Clinton was expliciet gericht op het verkrijgen van een dominante positie in de wereldeconomie. Het bevorderen van de Amerikaanse exporten werd centraal gesteld in het buitenlandse beleid. Om de Amerikaanse toegang tot en controle over buitenlandse markten veilig te stellen, werden op individueel niveau deloyale concurrentietechnieken, zoals spionage, corruptie, chantage en politieke druk, actief toegepast. Enkele van deze concurrentietechnieken, zoals de toepassing van informatie van de inlichtingendiensten, werden tot beleid verheven. Hierdoor is het Europese bedrijfsleven enkele miljarden aan orders in kennis-, kapitaal- en technologie-intensieve industrieën misgelopen. Dit had niet alleen gevolgen voor de werkgelegenheid, die verdween naar de VS, maar ook op de hoeveelheid kapitaal die beschikbaar was voor nieuwe research and development. Hierdoor konden de VS uiteindelijk ook hun voorsprong op het vlak van de militaire technologie behouden.

1)In hoeverre onderschrijven structurele veranderingen in de internationale economie en de internationale veiligheid sinds het einde van de Koude Oorlog de stelling dat economische machtsuitoefening een substituut vormt voor militaire machtsuitoefening?

Het vervolg van het onderzoek is gebaseerd op twee deelvragen die gestructureerd zijn aan de hand van de hand van actie-reactie dynamiek in de betrekking tussen de Verenigde Staten en Frankrijk.

2a) In hoeverre werden de geo-economische aannames gereflecteerd in het buitenlandse beleid van de eerste regering Clinton (1993-’97)?

b) Wat waren de doelen en middelen van Clintons internationale economische beleid?

c) In hoeverre werden de geo-economische aannames gereflecteerd op het individuele niveau bij de Amerikaanse overheid en het bedrijfsleven?

3)In hoeverre ontwikkelde Frankrijk in reactie op Amerikaanse geo-economische strategieën een eigen politiek gericht op de vergroting van de Franse economische macht?