Honderd jaar restaureren : drie generaties Van Hoogevest Architecten in theorie en praktijk

Abstract

Al zolang het restaureren van gebouwen bestaat is er sprake van een spanningsveld tussen het behoud van de historische authenticiteit enerzijds en de mate van vernieuwend of vervangend herstel anderzijds. Deze problematiek – het vraagstuk over hoe te restaureren – laat zich goed illustreren door de geschiedenis van het architectenbureau Van Hoogevest. Dit bureau, dat bekend staat als restauratiespecialist, zal in april 2009 haar honderdjarig jubileum vieren en heeft zodoende een eeuw lang de veranderingen op het gebied van restaureren meegemaakt. Ik heb mij verdiept in de restauratievisie van dit bureau en hoe deze in de loop van honderd jaar veranderd is. Daartoe heb ik voor deze scriptie tien restauratieprojecten onderzocht, verspreid over honderd jaar en uitgevoerd door de drie generaties Van Hoogevest. Om deze visie in een breder kader te kunnen plaatsen had ik een referentiepunt nodig. Hiervoor heb ik de restauraties tegen de verschillende, in de loop der tijd gevormde richtlijnen afgezet: de ‘Grondbeginselen en voorschriften voor het behoud, de herstelling en de uitbreiding van oude bouwwerken’, gepubliceerd door de Nederlandsche Oudheidkundige Bond in 1917; de evaluatie van de genoemde Grondbeginselen in 1953 en het Charter van Venetië in 1964.