Op de grens van het muzikale; gebruik van buitenmuzikaal klankmateriaal binnen de Westerse muziektraditie

Abstract

In de twintigste eeuw heeft het gebruik van, en het denken over (buiten-) muzikaal klankmateriaal binnen de westerse muziektraditie een aantal ontwikkelingen doorgemaakt. De Italiaanse musicisti futuristi, John Cage en Edgard Varèse breidden het reservoir van muzikaal bruikbaar klankmateriaal uit, Pierre Schaeffer bracht de muzikale kwaliteiten van deze geluiden in kaart en Murray Schafer herijkte de esthetische parameters waaraan muzikaal geluid dient te voldoen. Daarnaast worden de gevolgen van deze ontwikkelingen voor de status van de partituur en het concertregime geanalyseerd.